گیاه یونجه مهم‌ترین گیاه علوفهای کشور بوده و سازگاری مناسبی به شرایط مختلف اقلیمی یافته است و از قدیمی‌ترین و فراوان‌ترین گیاهان علوفهای کاشته شده در دنیا و ایران می‌باشد.
این گیاه از ارزش تغذیه‌ای بالایی برخوردار بوده و طول عمر بالایی دارد و در هر سال می‌توان چند چین از آن برداشت کرد و از سیستم ریشه‌ای عمیقی برخوردار است و سازگاری زیادی به آب و هوایی سرد و گرم دارد و همچنین به دلیل تثبیت نیتروژن، توانایی افزایش حاصلخیزی خاک را دارد.
به دلایل سازگاری بالا به شرایط آب و هوایی مختلف، تثبیت نیتروژن، عملکرد بالای علوفه، مصرف انرژی کم بدون نیاز به کاشت مجدد برای سال‌ها و عدم استفاده از کود نیتروژنه، تولید مواد غذایی مطلوب از نظر پروتئین و محتوای ویتامین و مواد معدنی بالای آن، جذب حشرات توسط شهد شیرین آن برای تولید عسل، عمل به عنوان یک سد برای آفات برای گیاه کاشته شده بعد از آن و کاهش فرسایش خاک، یکی از بهترین گیاهان زراعی به شمار می‌رود.
وجود و تظاهر خصوصیات مطلوب در این گیاه، موجب شده است که به عنوان ملکه گیاهان علوفهای شناخته شود.
رقم “نفیس” از طریق آزمون نتاج ناتنی برای تعیین قابلیت ترکیب‌پذیری عمومی و انتخاب والدین برتر و سپس پلی‌کراس والدین منتخب اصلاح شده است.
ابتدا قابلیت ترکیب‌پذیری عمومی ۳۰ اکوتیپ یونجه از طریق آزمون‌پلی‌کراس تعیین شد و با توجه به میزان قابلیت ترکیب عمومی اکوتیپ‌ها و به ویژه با لحاظ عملکرد علوفه تر و خشک، یازده اکوتیپ برتر انتخاب شدند. اکوتیپ‌های برتر پلی‌کراس گردیده و بذر سنتتیک تولید شد. رقم سنتتیک تولیدی در چندین پروژه تحقیقاتی، تحقیقی – تطبیقی و ترویجی ارزیابی شده است. نتایج همه ارزیابی‌ها حاکی از برتری رقم سنتتیک تولیدی نسبت به والدین و ارقام شاهد مورد بررسی بود. در مجموع رقم سنتتیک نسبت به رقم شاهد از نظر میزان تولید علوفه تر و ماده خشک، ۲۲ درصد برتری نشان داد.
این رقم طی یک برنامه اصلاح ۱۵ ساله توسط دکتر حسن منیری فر محقق مرکز تحقیقات کشاورزی استان به جامعه کشاورزی کشور معرفی گردید.
